Φίμωση
| Φίμωση | |
|---|---|
| Ειδικότητα | Ουρολογία |
| Ταξινόμηση | |
| ICD-10 | N47 |
| ICD-9 | 605 |
| DiseasesDB | 10019 |
| eMedicine | emerg/423 |
| MeSH | D010688 |
Φίμωση είναι η συγγενής ή επίκτητη στένωση του στομίου της ακροποσθίας (του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο, κεφαλή του πέους), με συνέπεια την αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου κατά την έλξη της ακροποσθίας.
Η μη ανασυρόμενη ακροποσθία σε βρέφη δεν αποτελεί πρόβλημα. Κατά τη βρεφική ηλικία, η ακροποσθία είναι συνήθως προσκολλημένη στη βάλανο του πέους και συνεπώς δεν μπορεί να τραβηχτεί.
Αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου συμβαίνει περίπου στο 11% των αγοριών ηλικίας 3 ετών. Η συχνότητα της φίμωσης είναι 8% σε αγόρια ηλικίας 6-7 ετών και 1% σε αγόρια ηλικίας 16-18 ετών.
Η φίμωση σε ενήλικες άνδρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνδρας με φίμωση είναι:
- Φλεγμονές της βαλάνου και της ακροποσθίας,
- Δυσχέρεια και πόνος κατά την σεξουαλική επαφή
- Σχηματισμός ραγάδων (μικρές ρήξεις) του δέρματος
- Μικρή διάρκεια στύσης
- Παραφίμωση
- Η φίμωση στον ενήλικα μπορεί να είναι και αιτία ανικανότητας, αφού δεν επιτρέπει την ευχερή διείσδυση κατά την επαφή, αλλά και αιτία υπογονιμότητας, αφού εμποδίζει την έξοδο του σπέρματος. Η συσσώρευση σμήγματος σε έναν άνδρα με φίμωση έχει συχνά ως αποτέλεσμα χρόνια φλεγμονή που μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του πέους[εκκρεμεί παραπομπή].
Θεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μη χειρουργική θεραπεία συνίσταται στη συντηρητική αντιμετώπιση και αφορά την τοπική εφαρμογή κορτικοστεροειδών σε μορφή κρέμας. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει 17% πιθανότητα υποτροπής μετά τη διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής.[1]
Η χειρουργική θεραπεία της φίμωσης ονομάζεται περιτομή. Συγκεκριμένα είναι η μερική ή πλήρης χειρουργική αποκοπή της ακροποσθίας, της πτύχωσης του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο του πέους.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Παθήσεις». Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2024.
|