Παπαλάζαρος Νεοφύτου
| Παπαλάζαρος Νεοφύτου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παπαλάζαρος Νεοφύτου (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 23 Οκτωβρίου 1928 Χολέτρια |
| Θάνατος | 5 Ιουλίου 2020 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κύπρος |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Νεόφυτος Παπαλαζάρου |
Ο Παπαλάζαρος Νεοφύτου (23 Οκτωβρίου 1928 - 5 Ιουλίου 2020) ήταν Κύπριος ιερέας και αριστερός, γνωστός γιατί έχασε 2 γιους, τον πρώτο το 1973, και τον δεύτερο το 1974 κατά την Τουρκική εισβολή.
Γεννήθηκε στα Χολέτρια της Πάφου στις 23 Οκτωβρίου 1928. Υπηρέτησε στον Αγγλικό Στρατό μέχρι το 1949, όπου ήρθε σε επαφή και ασπάστηκε τις ιδέες της Αριστεράς. Το 1952 παντρεύτηκε την σύζυγο του με την οποία απέκτησε συνολικά 9 παιδιά. Το 1965 χειροτονήθηκε ιερέας από τον τότε μητροπολίτη Πάφου Γεννάδιο παρόλο που ήταν γνωστός αριστερός, κάτι ασυνήθιστο για την τότε εποχή.[1]
Ο γιός του Κυριάκος βρέθηκε νεκρός στην ελεγχόμενη από Μακαριακές ένοπλες ομάδες Μητρόπολη Πάφου, την 1η Ιουλίου 1973.[2] Ο Παπαλάζαρος απέδωσε το θάνατο σε δολοφονία με βασικό ύποπτο στέλεχος του εφεδρικού και μετέπειτα της Προεδρικής Φρουράς του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Η δίκη του βασικού ύποπτου, αναβλήθηκε και ακυρώθηκε όταν ο φάκελος του εξαφανίστηκε, σύμφωνα με συνέντευξη του Παπαλάζαρου στον Φιλελεύθερο.[3]
Ένα χρόνο αργότερα, τον Ιούλιο του 1974, έχασε άλλο ένα γιο του, τον Σωτήρη, ο οποίος τραυματίστηκε αρχικά στην αντιστασιακή δράση κατά των πραξικοπηματιών τον Ιούλιο του 1974, ενώ αργότερα σκοτώθηκε στις μάχες κατά του Τούρκικου Στρατού.[2]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Euronews (6 Ιουλίου 2020). «Κύπρος: Πέθανε ο Παπαλάζαρος Νεοφύτου εμβλητική μορφή της Αριστεράς και της αντίστασης». euronews. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Νιαζί Κιζιλγιουρέκ (7 Ιουλίου 2020). «Ο τραγικός Ιούλιος του Παπαλάζαρου». Dialogos. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2020.
- ↑ «Παπαλάζαρος Νεοφύτου: Ο δολοφόνος του γιου μου είναι γνωστός αλλά δεν καταδικάστηκε ποτέ». Φιλελευθερος. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2020.