Πάπας Σιμπλίκιος
| Πάπας Άγιος Σιμπλίκιος | |
|---|---|
 | |
| Από | 468 |
| Έως | 10 Μαρτίου 483 |
| Προκάτοχος | Ιλάριος |
| Διάδοχος | Φήλιξ Γ΄ |
Ο Πάπας Σιμπλίκιος (πέθανε στις 10 Μαρτίου 483) ήταν Πάπας της Ρώμης (25 Φεβρουαρίου 468 - 10 Μαρτίου 483). Τα βασικότερα χαρακτηριστικά της Παποσύνης του ήταν : πολέμησε την Αίρεση των Ευτυχιανών, κατήργησε την πρακτική χειροτονίας μόνο την Κυριακή και προσπάθησε να αποκρούσει τις επιθέσεις των Γότθων.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σιμπλίκιος γεννήθηκε στο Τίβολι της Ρώμης, μετά από ένα χρονικό διάστημα 10 ημερών που πέθανε ο προκάτοχος του Πάπας Ιλάριος τον διαδέχθηκε στον Παπικό θρόνο (25 Φεβρουαρίου 468).[1][2] Ο Σιμπλίκιος υπερασπίστηκε τις αποφάσεις της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου της Χαλκηδόνας που καταδίκασε την Αίρεση των Ευτυχιανών. Οι Ευτυχιανοί εξεγέρθηκαν στην Αντιόχεια υπό τον Πέτρο Μογγό, ο Σιμπλίκιος διαμαρτυρήθηκε στους αυτοκράτορες Βασιλίσκο και Λέων Α΄ για την αποκατάσταση του νόμιμου Καθολικού επισκόπου.[3] Ο Σιμπλίκιος συγκάλεσε Σύνοδο στην Ρώμη (478) στην οποία αφόρισε τους Αιρετικούς επισκόπους Πέτρο Φούλλο, Ιωάννη της Απάμειας και Παύλο της Εφέσου.[4] Ο στόχος του ήταν να έχει ο επίσκοπος της Ρώμης την απόλυτη εξουσία στην δύση.[5] Ο επίσκοπος της Σεβίλλης Ζήνων ορίστηκε Παπικός Βικάριος της Ισπανίας.[6] Ο Πάπας Σιμπλίκιος εξέπληξε έντονα τον αρχιεπίσκοπο Ιωάννη Α΄ της Ραβέννας επειδή διόρισε επίσκοπο τον Γρηγόριο της Μόντενα παρά την θέληση του.[7] Ο χρονικογράφος Αμαλάριος του Μετς έγραψε ότι ο Σιμπλίκιος ήταν ο πρώτος Πάπας που πραγματοποίησε Αγιασμούς και άλλους μήνες εκτός από τον Σεπτέμβριο πριν τα Χριστούγεννα.[8] Στην εποχή του κατέρρευσε η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι Έρουλοι μισθοφόροι ανέτρεψαν τον τελευταίο αυτοκράτορα Ρωμύλο Αυγοστύλο (476).[9] Ο βάρβαρος διάδοχος του Οδόακρος επέτρεψε στον επίσκοπο Ρώμης Σιμπλίκιο να διατηρήσει την θρησκευτική εξουσία. Ο Πάπας Σιμπλίκιος, σε όλη τη διάρκεια της Παπoσύνης του, αγωνίσθηκε ιδιαίτερα κατά του Αρειανισμού και του Μονοφυσιτισμού. Στο έργο του περιλαμβάνεται και η ανέγερση πολλών ναών (βασιλικές). Η ταφή του έγινε στην Βασιλική του Αγίου Πέτρου (2 Μαρτίου 483) και η Ρώμη έμεινε χωρίς Πάπα για 6 μέρες.[10] Τα νεότερα χρόνια (1971) Αγιοποιήθηκε ως Άγιος Σιμπλίκιος και εορτάζεται η μνήμη του στις 10 Μαρτίου.[11][12]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ J. P. Kirsch, "Simplicius, Pope St." Catholic Encyclopedia. Vol. XIV. New York: Appleton. 1912. σσ. 2–3
- ↑ Thiel, σ. 174 §1
- ↑ Thiel, σ. 174 §2
- ↑ Karl Joseph von Hefele (1895). W. R. Clark (ed.). A History of the Councils of the Church, from the Original Documents. Vol. IV. Edinburgh: T. & T. Clark. σσ. 26–29
- ↑ J. P. Kirsch, "Simplicius, Pope St." Catholic Encyclopedia. Vol. XIV. New York: Appleton. 1912. σσ. 2–3
- ↑ Thiel, σσ. 213-214
- ↑ Thiel, σσ. 201-202
- ↑ Thiel, σ. 175
- ↑ https://sacred-texts.com/chr/lots/lots077.htm
- ↑ Duchesne, Liber Pontificalis, p. 249. "Hic sepultus est in basilica beati Petri apostoli, vi non. martias. Et cessavit episcopatus dies vi." Thiel, σ. 174 §1. Jaffé, Regesta pontificum Romanorum I, σ. 80. Loomis, σ. 107
- ↑ J. P. Kirsch, "Simplicius, Pope St." Catholic Encyclopedia. Vol. XIV. New York: Appleton. 1912. σσ. 2–3
- ↑ Martyrologium Romanum (Libreria Editrice Vaticana 2001 ISBN 88-209-7210-7) [page needed] The date of 10 March is also a calculated one; it begins with a calculated date for the death of Pope Hilarius (29 February), and then adds the ten days of the Sede Vacante reported in the Liber Pontificalis. See Duchesne, σσ. 247-248
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου», τόμ.16ος, σελ.1028
- Duchesne, Louis (1886). Le Liber pontificalis (in Latin). Vol. Tome premier. Paris: E. Thorin. σσ. 249–251.
- Jaffe, Philippus; Loewenfeld, S. (1885). Regesta pontificum romanorum ab condita ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII (in Latin). Vol. Tomus primus (secunda ed.). Leipzig: Veit. σσ. 77–80.
- Loomis, Louise Ropes, ed. (1916). The Book of the Popes (Liber Pontificalis). Records of Civilization: Sources and Studies. Vol. I. To the pontificate of Gregory I. New York: Columbia University Press. σσ. 105–107.
- Opera Omnia, edited by J.-P. Migne, Patrologia Latina, with analytical indexes. This link also holds the "Vita Operaque" section of the Liber Pontificalis.
- Pennacchio, Maria Cristina (2000). "Simplicio, santo". Enciclopedia dei Papi (2000).
- "S. Simplicii papae Epistolae et decreta," in: Thiel, Andreas (1868). Epistolae Romanorum pontificum genuinae et quae ad eos scriptae sunt, a s. Hilario usque ad Pelagium II (in Latin). Τομ.1, Brunsbergae: Peter. σσ. 174–220.
|
