Ξηροβούνι (Ήπειρος)
| Ξηροβούνι | |
|---|---|
|
  Ξηροβούνι | |
| Ύψος | 1.754 μέτρα |
| Γεωγραφικά στοιχεία | |
| Γεωγραφικό Διαμέρισμα | Ήπειρος |
Το Ξηροβούνι ή Ξεροβούνι είναι βουνό της Ηπείρου με ψηλότερη κορυφή τον Ζυγό στο χωριό Ανώγειο με υψόμετρο στα 1.754 μέτρα. Είναι μακρόστενο και έχει μήκος 25 χλμ.[1] Βρίσκεται στα όρια των νομών Πρέβεζας, Άρτας και Ιωαννίνων. Αποτελεί δυτική προέκταση της Νότιας Πίνδου και βρίσκεται βόρεια της Φιλιππιάδας ανάμεσα στους ποταμούς Άραχθο και Λούρο[2]. Στα βόρεια συνδέεται με το όρος Τόμαρος.
Χωριά γνωστά του Ξηροβουνίου είναι ο Αμμότοπος, Πιστιανά, Ροδαυγή στο νομό Άρτας, Γοργόμυλος και Ανώγειο στο νομό Πρεβέζης και Πλατανούσσα, Σκλίβανη, Τέροβο στο νομό Ιωαννίνων.
Στην πλαγιά του Ξηροβουνίου (39°18'00.2"N 20°58'23.5"E 39.300063, 20.973196) στη θέση «Ελληνικόν» ή Ελληνικά (ή Ανεμόμυλος) στα Πιστιανά βρέθηκε τμήμα ισχυρού περιβόλου που προστάτευε την αρχαία πολίχνη, που φαίνεται ότι υπήρχε στη θέση αυτή (είναι ορατά τα λείψανα αρχαίου οικισμού). Το τείχος χρονολογήθηκε από τον καθηγητή και αρχαιολόγο Σ. Δάκαρη, στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. Ανατολικά της θέσης αυτής υπήρχε αρχαίο νεκροταφείο, τάφοι του οποίου έχουν συληθεί. Μικρή ανασκαφική έρευνα έφερε στο φως ένα κιβωτιόσχημο τάφο, από τον οποίο προέρχονται τέσσερα πήλινα αγγεία κι ένας χάλκινος κάδος, που εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Άρτας. Ο κάδος που περιείχε την τέφρα του νεκρού είναι εξαιρετικής τέχνης, χρονολογείται στον 3ο αι. πΧ. και πιστεύεται ότι προέρχεται από τις ελληνικές αποικίες της Κάτω Ιταλίας, με τις οποίες η Αμβρακία διατηρούσε εμπορικές συναλλαγές (Βαρβάρα Παπαδοπούλου - «Οδοιπορικό Στην Άρτα», έκδοση 2002).
Χλωρίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η χλωρίδα του βουνού είναι πλούσια σε αρωματικά φυτά και βότανα όπως τσάι του βουνού, ρίγανη, θρούμπι, άγριες ορχιδέες, αγριοτριανταφυλλιές, άγριες παιώνιες,σκάρφη κ.α.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «:: pezoporia.gr ::». www.pezoporia.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 116, τομ.25.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
λογο της μεγάλης πτώσης χιονιού δύσκολα υπάρχει ανανεώσημη χλωρίδα