Κάνονμπολ
Η ταινία Κάνονμπολ (αγγλικά: Cannonball Run) είναι αμερικανική κωμωδία του 1981 με πρωταγωνιστές τους Μπαρτ Ρέινολντς, Ρότζερ Μουρ, Ντομ ΝτεΛουίζ και Φάρα Φόσετ. Σκηνοθέτης ήταν ο Χαλ Νίνταμ και παραγωγός εταιρία η Golden Harvest films από το Χονγκ Κονγκ. Η διανομή έγινε από την 20th Century Fox. Ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα φιλμ στο box office του 1981 και υπήρξαν δύο ακόμη ταινίες ως συνέχεια: το Cannonball Run II (1984) και το Speed Zone (1989). Αυτές οι δύο ταινίες ήταν και οι τελευταίες εμφανίσεις του ηθοποιού Ντιν Μάρτιν.
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ομάδες διαγωνιζομένων μαζεύονται στο Κονέκτικατ για να ξεκινήσουν το Κάνονμπολ, ένα παράνομο ράλι αυτοκινήτων που διασχίζει τις ΗΠΑ, και ο μόνος κανόνας είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες. Οι διαγωνιζόμενοι είναι από εκκεντρικοί λεφτάδες, μέχρι κατακάθια της κοινωνίας. Κάθε ομάδα χτυπά μια κάρτα που δείχνει την ώρα εκκίνησής της και ξεκινά.
Ο J. J. McClure (Reynolds) και ο Victor Prinzim (DeLuise) οδηγούν ένα τροποποιημένο ασθενοφόρο Dodge Tradesman. Ο Jamie Blake (Dean Martin) και ο Morris Fenderbaum (Sammy Davis Jr), ντυμένοι ως καθολικοί ιερείς, συμμετέχουν με μια κόκκινη Ferrari 308 GTS. Οι Jil Rivers (Tara Buckman) και Marcie Thacher (Adrienne Barbeau), δύο ελκυστικές γυναίκες που χρησιμοποιούν την εμφάνισή τους προς όφελός τους, αγωνίζονται με μια Lamborghini Countach. Ο Jackie Chan και ο Michael Hui συμμετέχουν με ένα υψηλής τεχνολογίας Subaru GL 4WD που έχει προωθητή πυραύλου. Η ομάδα των Terry Bradshaw και Mel Tillis οδηγεί μια ρέπλικα του Donnie Allison από το NASCAR. Ο Seymour Goldfarb Jr (Roger Moore), ο οποίος συστήνεται ως ο ηθοποιός Roger Moore, οδηγεί μια ασημί Aston Martin DB5. Ο Jamie Farr υποδύεται έναν πλούσιο μεσανατολίτη σεΐχη, οδηγώντας μια άσπρη Rolls-Royce Silver Shadow.
Στη γραμμή εκκίνησης, ο Arthur J. Foyt, εκπρόσωπος της «Μονάδας Επιβολής της Ασφάλειας», προσπαθεί να σταματήσει τον αγώνα για περιβαλλοντικούς και λόγους ασφάλειας. Μαζί του είναι η φωτογράφος Pamela Glover (Fawcett).
Μακριά από τη γραμμή εκκίνησης, ο J. J. και ο Victor συναντούν τον Foyt και τη Glover μετά από ένα μικρό ατύχημα και απάγουν την Glover. Καθώς ο αγώνας προχωρά, ο Victor μετατρέπεται στον υπερήρωα «Κάπτεν Χάος», ενώ ο Dr Van Helsing (Jack Elam) χρησιμοποιεί μια τεράστια βελόνα για να ηρεμήσει την Pamela.
Οι ομάδες χρησιμοποιούν διάφορους τρόπους για να ξεφύγουν από τον νόμο και τους αντιπάλους τους. Η Jil και η Marcie χρησιμοποιούν το σεξ απίλ τους, αν και αυτό αποτυγχάνει με μια γυναίκα αστυνομικό. Το ασθενοφόρο σταματάνε δύο αστυνομικοί στο Νιου Τζέρσεϊ, αλλά οι J. J. και Victor τους πείθουν ότι μεταφέρουν τη «γυναίκα του Γερουσιαστή». Η ομάδα της Subaru οδηγεί τη νύχτα με υπέρυθρους αισθητήρες, ενώ ο Seymour Goldfarb χρησιμοποιεί κόλπα τύπου James Bond για να ξεφύγει από την αστυνομία.
Η κύρια αντιπαλότητα είναι μεταξύ του ασθενοφόρου και της Ferrari. Στο Μισούρι, ο J. J. πείθει έναν αστυνομικό ότι οι δύο «ιερείς» είναι στην ουσία σεξουαλικά διεστραμμένοι. Οι ομάδες σταματούν σε έναν έρημο αυτοκινητόδρομο, όπου μια συμμορία μοτοσικλετιστών αρχίζει να παρενοχλεί τους οδηγούς. Ο Κάπτεν Χάος και ο Jackie Chan εμπλέκονται σε μια μάχη με τους μοτοσικλετιστές.
Στον τελικό προορισμό, αρχίζει ένας αγώνας με τα πόδια για τη γραμμή τερματισμού. Ο Victor, ως Κάπτεν Χάος, προσπαθεί να σώσει το «μωρό» μιας θεατού, το σκύλο της, επιτρέποντας στη Marcie να κερδίσει τον αγώνα. Ο J. J. εξοργίζεται με τον Victor, τον συγχωρεί όμως επειδή απλά δεν μπορεί να είναι θυμωμένος μαζί του. Οι οδηγοί γιορτάζουν το τέλος με ένα πάρτι.
Συμμετέχοντες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Burt Reynolds και Dom DeLuise ως αγωνιζόμενοι J. J. McClure και ο μηχανικός φίλος του Victor Prinzi, γνωστός και ως «Κάπτεν Χάος».
- Roger Moore ως Seymour Goldfarb, Jr., μια αυτοπαρωδία του ρόλου του ως James Bond. Το αυτοκίνητό του μια Aston Martin DB5, έχει τις Αγγλικές πινακίδες 6633 PP, που είναι οι ίδιες με αυτές στις ταινίες Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007 εναντίον Χρυσοδάκτυλου και Τζέιμς Μποντ, πράκτωρ 007: επίχειρηση κεραυνός. (Οι αρχικές Αγγλικές πινακίδες ήταν BMT 216A πριν πουληθεί στον μπίζνεσμαν Gavin Keyzar.) Η Molly Picon υποδύεται τη μητέρα του. Υπάρχουν διάφορες γυναίκες συνοδηγοί του Seymour, ανάμεσά τους και το μοντέλο Lois Hamilton, με το όνομα Lois Areno.
- Η Farrah Fawcett ως φωτογράφος και λάτρης των δέντρων με το όνομα Pamela Glover. Ο J. J. την αποκαλεί «Ομορφούλα».
- Οι Dean Martin και Sammy Davis Jr. ως οδηγεοί αγώνα Jamie Blake και ιδιοφυία στην απατεωνιά Morris Fenderbaum αντίστοιχα, μεταμφιεσμένοι ως καθολικοί ιερείς. Ο Jimmy "The Greek" Snyder παίζει τον ατζέντη των τζόγων τους. (Ο Snyder ήταν γείτονας του Dean Martin όταν μεγάλωναν στην ίδια γειτονιά στο Steubenville του Ohio.)
- Ο George Furth ως Arthur J. Foyt, που προσπαθεί να σταματήσει τον αγώνα.
- Ο Jackie Chan ως "Οδηγός Mitsubishi #1" αν και στο κοινό συστήνεται από τον παρουσιαστή (Johnny Yune) ως "Jackie Chan," ο οδηγός της Ιαπωνίας άσχετα με το αν ο Chan είναι Κινέζος. Το αυτοκίνητο είναι ένα Subaru GL, και όχι Mitsubishi, γεμάτο με συσκευές. Ο Michael Hui ο οποίος υποδύεται τον Γιαπωνέζο μηχανικό και πλοηγό, αναφέρεται απλά ως "Οδηγός Mitsubish #2", αλλά ο παρουσιαστής τον συστήνει ως"Michael Hui". Αν και αναφέρονται ως Γιαπωνέζοι, και οι δυο μιλούν Καντώνα κατά τη διάρκεια της ταινίας.
- Ο Jamie Farr ως Σείχης Abdul ben Falafel, ένας πλούσιος Άραβας ηγεμόνας αποφασισμένος να κερδίσει τον αγώνα, έστω και αν πρέπει να τον αγοράζει. Η Bianca Jagger κάνει μια μικρή εμφάνιση ως αδερφή του. Το αυτοκίνητο του Farr είναι ένα Rolls-Royce Silver Shadow. Αυτός είναι και ο μόνος χαρακτήρας που εμφανίζεται σε όλες τις συνέχειες της τανίας Cannonball Run.
- Ο Terry Bradshaw και ο Mel Tillis είναι οι Mel και Terry, ένα ζευγάρι «παιδιά μάλαμα» που οδηγούν μια ελαφρώς μεταμφιεσμένη αγωνιστική Chevrolet Maliby NASCAR η οποία μοιάζει με την Hoss Elington Hawaiian Tropic το αμάξι που οδήγησε ο Donnie Allison το 1979, που έγινε πιο διάσημο για το ατύχημα στη 1979 Daytona 500 και που οδήγησε στο διάσημο καυγά.
- Η Adrienne Barbeau και η Tara Buckman ως Marcie Thatcher και Jill Rivers, «ομορφιές» που οδηγούν με εφαρμοστά σατέν ρούχα σε μια μαύρη Lamborghini Countach. Η ίδια Lamborghini χρησιμοποιήθηκε και στην αρχή, στους τίτλους της ταινίας όπου την κυνηγούσε ένα περιπολικό της Nevada. Η Valerie Perrine έχεις μια σύντομη εμφάνιση χωρίς να γίνεται αναφορά, ως αστυνομικός. (Τα ονόματά τους δεν αναφέρονται κατά τη διάρκεια της ταινίας, αλλά τους γίνεται αναφορά στο τέλος των τίτλων της ταινίας. Τα ονόματά τους επιστρέφουν στην επόμενη ταινία, όμως αλλάζουν οι ηθοποιοί).
- O Peter Fonda έχει ένα σύντομο ρόλο με το χαρακτήρα του στους Wild Angels. Η εμφάνιση του Fonda και την συμμορίας του κατά τη διάρκεια της στάσης του αγώνα, έδωσε μια δικαιολογία στον Chan να κάνει επίδειξη των ικανοτήτων του στις πολεμικές τέχνες, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του καυγά. Τον τεράστιο φαλακρό μηχανόβιο φίλο του Fonda υποδύεται ο Robert Tessier.
- Ο Bert Convy ως πλούσιος, αλλά γεμάτος βαρεμάρα διευθυντής Bradford Compton, που σχεδίασε να τρέξει στον αγώνα του Cannonball με μοτοσικλέτα με τη βοήθεια του παλιού του φίλου, Shakey Finch (Warren Berlinger), που κάποτε ήταν ο καλύτερος μοτοσικλετιστής του κόσμου. Οι δυο τους μεταμφιέζονται σε νιόπαντροι. Ο συνεπιβάτης του που ζύγιζε πολλά κιλά, ανάγκασε τη μοτοσικλέτα σε σούζα καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα.
- Ο Jack Elam ως Δρ Nikolas Van Helsing που είναι το ίδιο όνομα με τον κυνηγό βαμπίρ. Αυτός όμως ο Van Helsing είναι πρωκτολόγος και απόφοιτος του Πανεπιστημίου Rangoon και του κολεγίου της θεραπείας της πίστης του Knoxville, του Tennessee.
- Ο Rick Aviles και ο Alfie Wise ως Mad Dog και Batman, που οδηγούν ένα φορτηγάκι που κάνει άλμα πάνω από ένα χαμηλό βαγόνι τραίνου.
- Ο John Fiedler ως υπάλληλος γραφείου.
- Ο Joe Klecko ως Πολωνός οδηγός ενός βαν το οποίο αργότερα σταματά στην άκρη ο Κος Foyt. (Ο Klecko ήταν παίκτης ποδοσφαίρου).
- Ο αρθρογράφος και ανταποκριτής του περιοδικού Car And Driver ο Brock Yates, ο οποίος, έχοντας δημιουργήσει το πραγματικό αγώνα Cannonball Run, έγραψε την ταινία κατευθείαν για την οθόνη, υποδύεται τον οργανωτή του αγώνα που εξηγεί τους κανόνες στην γραμμή της εκκίνησης.
- Ο σκηνοθέτης Hal Needham κάνει εμφάνιση χωρίς να γίνεται αναφορά της, ως τραυματιοφορέας ασθενοφόρου.
- Ο βετεράνος σχολιαστής του Daytona 500 Ken Squier εμφανίζεται ως αστυνομικός της Καλιφόρνια.
Ο βετεράνος ηθοποιός φωνητικών June Foray έκανε απόδοση των ντουμπλαρισμένων διαλόγων που συνοδεύουν τον Goldfarb στον αγώνα (στους τίτλους αναφέρονται ως «Τα κορίτσια του Seymour) χωρίς να αναφέρονται τα ονόματά τους.
Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία συνεχίζει την παράδοση του σκηνοθέτη Hal Needham να δείχνει στο τέλος κατά τη διάρκεια των τίτλων της ταινίας, τα αστεία αποτυχημένα αποσπάσματα (ήταν μια πρακτική που την ξεκίνησε με την ταινία «Ο Ατσίδας και το Λαγωνικό ΙΙ»). Ο Jakie Chan είπε ότι αυτό τον ενέπνευσε να κάνει το ίδιο στο τέλος των περισσότερων ταινιών του.
Εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία είναι βασισμένη στην κούρσα Cannonball Baker Sea-To-Shining-Sea Memorial Trophy Dash, η οποία ήταν ένας πραγματικός, παράνομος αγώνας από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη και έλαβε χώρα τέσσερις φορές στη δεκαετία του ’70, όπου η εκκίνηση γινόταν στο Red Ball Garage της 31ης οδού της Νέας Υόρκης (αργότερα γινόταν στο Lock, Stock and Barrel Restaurant στο Darien του Κονέκτικατ) και τελείωνε στο Portofino Inn στο Redondo beach, του Los Angeles της Καλιφόρνια. Ο αγώνας είχε πιο πριν επηρεάσει τις (άσχετες) ταινίες του 1976, Cannonball και Gumball Rally. Σεναριογράφος ήταν ο δημοσιογράφος της αυτοκινητοβιομηχανίας Brock Yates ο οποίος είχε κατανοήσει το πραγματικό Cannonball. Ο Yates είχε προτείνει αρχικά τον αγώνα ως αρθρογράφος στο Car and Drive. Ο αγώνας είχε έναν μόνο κανόνα: «΄Ολοι οι αγωνιζόμενοι θα μπορούν να οδηγήσουν οποιοδήποτε όχημα της επιλογής τους, μπορούν να πάρουν όποιο δρόμο θέλουν, με όποια ταχύτητα κρίνουν πρακτική, μεταξύ της εκκίνησης και του τελικού προορισμού. Ο αγωνιζόμενος ο οποίος θα τερματίσει στον πιο σύντομο χρόνο, θα είναι ο νικητής». Η ομάδα του Yate ήταν ο μόνος συμμετέχοντας στον πρώτο αγώνα του 1971. Το Μάρτιο του 1979, ήταν μια από τις 46 ομάδες με το σκηνοθέτη Hal Needham, όπου έτρεχαν με 240χαω με ένα βαν που το είχαν μεταμορφώσει σε ασθενοφόρο, μαζί με το γιατρό Lyell Royerκαι τη δεύτερη γυναίκα του Brock. Η Pamela Reynolds παρίστανε την ασθενή στο φορείο. Αν και το ασθενοφόρο δεν έφτασε ποτέ στον τερματισμό, -το κιβώτιο έπαθε ζημιά 80χλμ πριν τη γραμμή του τερματισμού στο Redondo Beach- ο Yates στην ταινία έγινε ο αξιωματούχος του αγώνα και ο Needham τραυματιοφορέας, ενώ το ασθενοφόρο χρησιμοποιήθηκε στην ταινία, όπως και το κιβώτιο που διαλυόταν. Το ασθενοφόρο σταμάτησε μια φορά, στην Πενσυλβάνια. Αυτό το γεγονός το έβαλαν και στην ταινία όπως και αυτό ενός αστυνομικού που σταμάτησε την κυκλοφορία στο Κάνσας καθώς έβγαινε από ένα ροντέο και άφησε το ασθενοφόρο να περάσει απρόσκοπτο. Η γυναικεία ομάδα δημιουργήθηκε από τη συγγραφέα Judy Stropus και τους οδηγούς αγώνων Donna Mae Mims και Peggy Niemcek, της οποίας ο άντρας ήταν μέλος μιας άλλης ομάδας που οδηγούσε μια λιμουζίνα Κάντιλακ. Στην ταινία τροποποιήθηκε ως μια ομάδα δύο γυναικών, της οποίας ηγείται η ελκυστική Adrienne Barbeau που οδηγά μια Λαμποργκίνι, αλλά όπως και η Stropus είπε δεκαετίες αργότερα «λίγη αλλαγή στο σενάριο δεν πείραξε ποτέ κανέναν». Ο Yates γράφει στο βιβλίο του Cannonball πως η έκδοση της Stropus για τον αγώνα δεν αναφέρει το βάπτισμα από τα πράσινα υγρά που δέχτηκαν οι γυναίκες από την τουαλέτα της λιμουζίνας όταν αυτή αναποδογύρισε.
Φόντο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι χαρακτήρες J. J. και Victor παίρνουν μέρος στον αγώνα Cannonball με ένα ασθενοφόρο: ένα βαριά τορποποιημένο Dodge Tradesman βαν. Στην αρχή ο J. J. λέει στον εαυτό του «θα μπορούσαμε να πάρουμε μια μαύρη TransAm» και μετά απαντάει «μπα, αυτό το έχουν κάνει», είναι μια αναφορά στις ταινίες «Ο ατσίδας και το λαγωνικό» με τον Burt Reynolds και σκηνοθέτη το Hal Needham.
Σε μια προσπάθεια να δείχνουν νόμιμοι στο μάτι του νόμου, η ομάδα του J. J. και του Victor προσλαμβάνουν το Δρ Nikolas Van Helsing, έναν τρομακτικό, αλλά παρόλα αυτά φιλικό γιατρό, αμφιβόλου ικανοτήτων, που τον υποδύεται ο Jack Elam. Απαγάγουν την ελκυστική νεαρή φωτογράφο Pamela Glover (Farrah Fawcett), της οποίας της δίνουν το χαϊδευτικό «Ομορφούλα», για να την έχουν ως ασθενή. Η ομορφούλα εναντιώνεται πολύ ορμητικά στους απαγωγείς της στην αρχή, αλλά τελικά μαλακώνει σε ότι έχει να κάνει με τον αγώνα και με το J. J.
«Έκανα αυτό το φιλμ για όλους τους λάθος λόγους» είχε πει ο Reynolds αργότερα. «Ποτέ δε μου άρεσε. Το έκανα για να βοηθήσω το φίλο μου Hal Needham. Και επίσης ένιωσα πως ήταν ανήθικο να γυρίσω την πλάτη μου σε τόσα λεφτά. Υποθέτω πως έπεσα τόσο χαμηλά, που δεν μπορούσα να αντικρούσω όσα έγραψαν για μένα».
Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Box Office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία. Ξεκίνησε στις 19 Ιουνίου 1981 σε 1.673 κινηματογραφικές αίθουσες και εισέπραξε 11.765.574 δολάρια στο σαββατοκύριακο της πρεμιέρας του.[4] Παρά το γεγονός ότι ήταν το τέταρτο μεγαλύτερο ξεκίνημα ταινίας όλων των εποχών, δεν κατάφερε να ξεπεράσει το Σούπερμαν 2, το οποίο ξεκίνησε το ίδιο σαββατοκύριακο εισπράττοντας 14.100.523 δολάρια.[5] Συνολικά η ταινία εισέπραξε 72.179.579 δολάρια στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά,[4] καθιστώντας την την έκτη πιο κερδοφόρα ταινία του 1981, μετά τις Ο Ιντιάνα Τζόουνς και οι κυνηγοί της Χαμένης Κιβωτού, Στη Χρυσή Λίμνη, Σούπερμαν 2, Arthur και Stripes.[6]
Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κριτικές, ωστόσο, ήταν γενικά αρνητικές. Ο Roger Ebert, έδωσε στην ταινία μισό, από τα τέσσερα αστέρια, αποκαλώντας την «μια παραίτηση από την καλλιτεχνική υπευθυνότητα, στο χαμηλότερο πιθανό επίπεδο της φιλοδοξίας. Με άλλα λόγια, ούτε καν τους ενδιέφερε να κάνουν μια καλή φθηνιάρικη ταινία».[7] Το περιοδικό Variety περιέγραψε την ταινία ως «γεμάτη από φρικτά inside jokes αστεία της σόουμπιζ και από αυτό που θα μπορούσε να πει κανείς την ποντικοπαρέα του Χαλ και του Μπαρτ. Η ταινία διαδραματίζεται σε εκείνη τη φανταστική χώρα των καουμπόηδων όπου οι περισσότεροι άντρες είναι καλοί τύποι που πίνουν μπίρα και όλες οι γυναίκες είναι εξαιρετικά καλλίγραμμες τσουλίτσες».[8] Ο Vincent Canby των New York Times χαρακτήρισε την ταινία «ανεπαίσθητη και μερικές φορές αστεία. Επειδή υπάρχει μόνο ένας περιορισμένος αριθμός παραλλαγών που μπορούν να εκπονηθούν σε αυτή την ίδια παλιά κούρσα στον αυτοκινητόδρομο, μην μπείτε στον κόπο να τη δείτε αν δεν είστε ήδη εθισμένοι στο είδος».[9] Στον ιστότοπο Rotten Tomatoes, η ταινία συγκέντρωσε 29% θετικές γνώμες, από 34 κριτικές και μέσο όρο 4,6 στα 10, με τον συνολικό απολογισμό των κριτικών να αναφέρει ότι «διαθέτει μια πληθώρα από διάσημα πρόσωπα στους ρόλους των τρελών οδηγών της, αλλά ξεχνά να τους δώσει χαρακτήρες για να υποδυθούν, με αποτέλεσμα 90 βαρετά λεπτά που μοιάζουν με μαραθώνιο.».[10]
Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Φάρα Φόσετ ήταν υποψήφια για το Χρυσό Βατόμουρο Χειρότερου Β΄ Γυναικείου Ρόλου.[11]
Δικαστική διαμάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Ιούνιο του 1980, η 24χρονη κασκαντέρ Heidi Vo Beltz, τραυματίστηκε σοβαρά σε μια σύγκρουση αυτοκινήτων κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας. Η Von Beltz ήταν σκιέρ παγκοσμίου κλάσσης και δεν είχε καμιά εμπειρία με αυτοκίνητα ως κασκαντέρ. Όταν ο αρχικός κασκαντέρ που είχε προγραμματιστεί να κάνει το επιχείρημα, έπρεπε να φύγει για ένα επείγον οικογενειακό περιστατικό, ο συντονιστής των κασκαντέρ υπό τον Hal Needham και αργότερα αρραβωνιαστικός της Von Beltz, ο Bobby Bass, την κάλεσε στο πλατό για ένα επιχείρημα που το περιέγραψε ως «πανεύκολο» και στο οποίο θα έπρεπε να θέσει σε λειτουργία ένα μηχάνημα παραγωγής καπνού από το κάθισμα του συνεπιβάτη. Η Von Beltz έκανε το επιχείρημα, επειδή η παραγωγή είχε καθυστερήσει στα γυρίσματα. Το αυτοκίνητό της συγκρούστηκε με ένα βαν που έκανε λάθος κίνηση και δε φορούσε ζώνη ασφαλείας, επειδή είχαν αφαιρεθεί από το όχημα πριν το ατύχημα. Δεν είχαν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας στο πλατό. Λόγο των χρονικών απαιτήσεων, το γύρισμα συνεχίστηκε με το αμάξι να μην είναι σε ασφαλή κατάσταση. Επέζησε, αλλά παρέμεινε τετραπληγική. Όταν έγινε ξεκάθαρο ότι η υπόθεση της Von Beltz θα ξεπεράσει την κάλυψη ασφάλειας, ο ασφαλιστής της παραγωγής, η Interstate Fire (η αγαπημένη ασφαλιστική του Hollywood και θυγατρική της Fireman’s Fund Insurance Company) μήνυσε τη Von Beltz και τον εργοδότη της, την Stuntman Inc, για την έκδοση αναγνωριστικής απόφασης, πως η αγωγή της Von Beltz δεν καλυπτόταν από το ασφαλιστικό της συμβόλαιο. Το 1988, το Εφετείο της Ένατης Περιφέρειας των ΗΠΑ, αποφάνθηκε πως υπήρχε υπεράσπιση καθήκοντος και πως επίσης υπήρχε και καθήκον αποζημίωσης στο βαθμό που η Von Beltz ζητούσε αποκατάσταση από ψυχικά τραύματα (ο αποκλεισμός για σωματικές βλάβες αποφάνθηκε να είναι επιβλητός).
Ξαναφτιάξιμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Warner Bros απόκτησε τα δικαιώματα του φράντζαϊζ του Cannonball Run και έβαλε τον Etan Cohen να γράψει και να σκηνοθετήσει το Κάνονμπολ. Ο Andre Morgan και ο Alan Gasmer είναι οι παραγωγοί.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.imdb .com /title /tt0082136 /. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. - ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www
.imdb .com /title /tt0082136 /releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2023. - ↑ 3,0 3,1 cannonball-run-0.
- ↑ 4,0 4,1 «Cannonball Run». Box Office Mojo. IMDB. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2012.
- ↑ Murphy, A.D (27 Οκτωβρίου 1987). «Biggest North American Film Boxoffice Weekends In History». Daily Variety: σελ. 46.
- ↑ «1981 Domestic Grosses». Box Office Mojo. IMDB. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2012.
- ↑ Ebert, Roger (1981-01-01). «The Cannonball Run». Chicago Sun-Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-21. https://web.archive.org/web/20130521095239/http://www.rogerebert.com/reviews/the-cannonball-run. Ανακτήθηκε στις 2012-01-30.
- ↑ «The Cannonball Run». Variety. 1980-12-30. https://www.variety.com/review/VE1117789681. Ανακτήθηκε στις 2012-01-30.
- ↑ Canby, Vincent (1981-06-20). «Movie Review: The Cannonball Run». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-11-04. https://web.archive.org/web/20131104181016/http://movies.nytimes.com/movie/review?res=9903EED61138F933A15755C0A967948260. Ανακτήθηκε στις 2012-01-30.
- ↑ «The Cannonball Run». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
- ↑ «Cannonball Run - Awards». Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.